Erdoğan: Populli ynë nuk do t’i harrojë ata që kundërshtuan, si dhe ata që duartrokitën puçistët

Presidenti i Republikës së Turqisë, Recep Tayyip Erdoğan, tha se populli i këtij vendi nuk do të harrojë ata që kundërshtuan fuqishëm, si dhe ata që duartrokitën grusht shtetin dhe puçistët të procesit të njohur si “28 Shkurti”, raporton Anadolu Agency (AA).

Procesi i njohur më mirë si “28 Shkurti” është përshkruar në historinë politike turke si një “grusht shteti postmodern” dhe ka ndodhur në këtë ditë 25 vjet më parë.

Erdoğan iu drejtua pjesëmarrësve në një tubim të mbajtur në Qendrën kulturore “Atatürk” me rastin e 25-vjetorit të ngjarjeve, organizuar nga Fondacioni “Şule Yüksel Şenler”.

Në fillim të fjalimit të tij, ai nderoi ish-kryeministrin turk Necmettin Erbakan, shkrimtarin Muhsin Yazıcıoğlu dhe figura të tjera të shquara që gjatë gjithë historisë së Turqisë kanë luftuar për përparimin e saj dhe kanë kundërshtuar fuqishëm grushtet e shtetit.

“Populli ynë kurrë nuk i ka harruar dhe nuk do t’i harrojë kurrë ata që qëndruan drejt kundër grushtit të shtetit në ato ditë të liga, si dhe ata që duartrokitën puçin dhe puçistët. Ky popull i dënoi puçistët dhe ata që e mbështetën grushtin e shtetit, fillimisht në kutinë e votimit dhe më pas me ndërgjegje”, tha Erdoğan.

Duke theksuar se Turqia dhe lidershipi i saj janë të vetëdijshëm për të gjitha sfidat dhe se po vazhdojnë pandalshëm në rrugën e progresit dhe zhvillimit, Erdoğan tha se protagonistët e ngjarjeve fatkeqe të 25 viteve më parë kanë marrë dënime të merituara.

“Ata që abuzojnë me vullnetin e kombit duhej për herë të parë në histori të përgjigjen për krimet e tyre para ligjit, si dhe para këshillit të kombit. Demokracia e Turqisë është pjekur dhe establishmenti politik ka hequr qafe hidhërimin që ka zgjatur që nga viti 1960”, tha Erdoğan.

Procesi i “28 shkurtit” filloi pasi Këshilli i Sigurisë Kombëtare i Turqisë miratoi një sërë vendimesh më 28 shkurt 1997, shpesh të referuara si një grusht shteti ushtarak postmodern kundër qeverisë së kryeministrit të atëhershëm turk Necmettin Erbakan dhe ministres së jashtme të atëhershme turke Tansu Çiller.

Një memorandum i miratuar nga udhëheqja ushtarake e Turqisë në 1997 rezultoi në përfshirjen e ushtrisë në pushtetin ekzekutiv dhe rënien e qeverisë së kryesuar nga kryeministri i atëhershëm Erbakan.

Para dorëheqjes së tij, Erbakan u detyrua të nënshkruante një sërë reformash që përfshinin, ndër të tjera, ndalimin e aksesit në institucionet publike për gratë e mbuluara dhe mbylljen e shkollave fetare.